W piątek 26 maja klasy 3a i 3b w spokojny i rześki poranek pojechały na Górę Św. Anny.

Opiekunami wycieczki były wychowawczynie klas - pani Beata Kachny oraz pani Bożena Kęs. Nad bezpieczeństwem dzieci czuwały również nauczycielki wspomagające - pani Agnieszka Markiewicz-Rokosz oraz pani Małgorzata Warzkiewicz, a przewodnikiem wycieczki był - ksiądz Krzysztof.

Góra Św. Anny jest to najwyższe wzniesienie grzbietu Chełma na Wyżynie Śląskiej o wysokości 408 m n.p.m. Z geograficznego punktu widzenia nie jest to góra lecz wzgórze, które jest twardzielcem nefelitowym. Nefelinity i zawarte w nich wielkie (do 80 m) bloki wapieni triasu i kredy  związane są z zapadnięciem się wulkanu istniejącego tu 27 mln lat temu. Obecnie na Górze św. Anny znajduje się bazylika i sanktuarium, z figurką św. Anny Samotrzeciej (XV wiek) z jej relikwiami, franciszkański zespół klasztorny z Rajskim Placem (dziedzińcem arkadowym) z lat 1733-1749, na którym stoi 15 stuletnich konfesjonałów. Jest także grota wykonana na wzór groty z Lourdes oraz 40 kaplic kalwaryjnych z lat 1700-1709. Na szczycie Góry św. Anny zbudowano w latach 80. XV wieku klasztor i kościół, który od XVIII wieku jest ważnym centrum pielgrzymkowym.

Wycieczka dla wszystkich dzieci była wielkim wydarzeniem, ponieważ była pierwszą wycieczką po pandemii.
Razem zwiedziliśmy Grotę Lurdzką i z zainteresowaniem wysłuchaliśmy informacji księdza Krzysztofa o tym miejscu. Ponieważ klasy trzecie niedawny przystąpiły do I Komunii Świętej, dlatego te dzieci, które miały ze sobą alby  przebrały się w autokarze i wspólnie poszliśmy do bazyliki na mszę świętą. Widać było po twarzach, że wnętrze bazyliki zrobiło na dzieciach duże wrażenie.
Później spacer wokół bazyliki oraz zwiedzenie ołtarza, przy którym dwadzieścia lat temu papież Jan Paweł II odprawiał mszę świętą dopełniło program wycieczki. Na koniec ksiądz Krzysztof w imieniu księdza proboszcza kupił wszystkim dzieciom i nauczycielom lody „kręcone”.

Zadowoleni i pełni wrażeń  wróciliśmy do Opola.